Alevi türküleri, Alevilerin yüzyıllardır verdikleri var olma mücadelesinde kimliklerini haykırma imkanı buldukları bir alandır. Türkülerin, nasıl bir Alevi kimliğini ortaya koyduğu burada önem kazanmaktadır. Alevi türkülerinin sektör haline geldiği bir gerçektir. Türk Halk Müziği okuyan aşağı yukarı bütün sanatçılar albümlerinde Alevi Türkülerine yer vermektedirler. Bunun da en büyük sebebi Alevi türkülerini dinleyen özellikle Alevi toplumunun nüfusudur diyebiliriz. Ayrıca, Alevi türkülerinin salt Aleviler tarafından dinlenmediği de bir gerçektir.
En az bunun kadar görünen diğer bir olgu ise bu sektörün altyapısını oluşturan müziğin, aynı zamanda yüzyıllarca bastırılmış ve susturulmuş olan Aleviliğin haykırışı olduğu gerçeğidir. Eğer metalaştığını göz ardı edemiyorsak, haykırış olduğu gerçeğini de göz ardı edemeyiz. Alevi aydınlanması diye bir olgudan bahsediliyorsa, hiç kuşkusuz bu aydınlanmaya öncülük ve aracılık eden Alevi türküleridir.
Aleviliğin kamusal alana çıkış sürecinde, Alevi türküleri bir anlamda mücadele alanı olmuştur. Alevi türküleri, hem içeriğiyle hem de biçimsel olarak politik mücadelenin adı olmuştur. Diğer bir ifadeyle güçlünün kültürüne karşı ve onun için verilen mücadelenin iç içe geçtiği yerlerden birisi, aynı zamanda bu mücadelenin içinde kazanılacak ya da kaybedilecek bahsin kendisi olduğunu da biliyoruz. Bu anlamda genel olarak popüler kültür özel olarak Alevi türküleri bir rıza ve direnme alanıdır. Kısmen hegemonyanın ortaya çıktığı ve korunduğu yerdir. Daha önceleri büyük bir gizlilik, belirli kurallar ve şartlarda icra edilen Alevi türküleri; şimdi türkü kafelerde söylenip çalınıyorsa, dershanelerde bağlama çalınması herkese öğretiliyorsa, birçok yapım şirketi bu işten büyük paralar kazanıyorlarsa, ilgili ilgisiz yeni çıkan her türkü albümünde bir Alevi türküsü yer alıyorsa, elbette Alevi türküleri sektörleşip popülerleşmiştir.
Bir dönem; Alevi türküleri, deyişleri televizyonlarda çalınırken bir kısıtlamaya gidilirdi. Aleviler için Aleviliğin temel simgesel sözleri vardır, çok önemli olan bu sözler Ehlibeyt, Oniki İmam, Kerbela, şah, pir gibi. Bu kelimeler gizli eller tarafından çekilip alınırdı bunların yerine mesela pir, şah yerine dost konurdu. Derinlemesine Alevi kültürünü anlatan parçalara pek itibar edilmezdi ve yer verilmezdi.
